Anne-Mare de Vries werkt veertig uur per week als research scientist bij SentryX op De Uithof bij Utrecht. ,,Ik ben, met een goed Nederlands woord, onderzoekwetenschapper en gepromoveerd scheikundige. Ik heb een fulltime baan, maar wilde toch vrijwilligerswerk doen. Ik vind het sociale aspect daarvan vooral belangrijk. Ik woon sinds negen maanden in Zeist en ben vrijwel meteen gaan zoeken.” 

Zoeken naar het juiste vrijwilligerswerk viel nog niet mee. ,,Het was best lastig iets te vinden omdat er vooral veel vrijwilligers voor overdag gevraagd worden. Ik kan alleen in de avonduren. Ik kwam terecht bij de Vacaturebank van de Vrijwilligerscentrale Zeist en daar kun je je beschikbaarheid invullen. Toen kwam ik al snel bij het Maatjesproject terecht. En dat is iets wat helemaal bij mij past.”

Ik heb kansen gehad en kunnen benutten. Nu wil ik graag iets terug doen.

Anne-Mare bezoekt elke maand haar oma. ,,Ik merkte aan haar wat dat doet met mensen die veel alleen zijn. Ik heb iets over in mijn leven. Ik heb kansen gehad en kunnen benutten. Nu wil ik graag iets terug doen. Het is geen rekening die vereffend moet worden. Gewoon iets kleins doen. Daarom bezoek ik nu elke week een meneer van 91 om zijn eenzaamheid een beetje te verdrijven. De tijd die we met elkaar doorbrengen is afhankelijk van hoe ons beider pet staat. Meestal anderhalf uur. Ik bezoek hem elke week op maandagavond. Bij mooi weer wandelen we, nu drinken we koffie en kletsen we gezellig. We maken ook wel eens kruiswoordpuzzels. Hij woonde tot een paar maanden zelfstandig, nu woont hij in een revalidatiecentrum.”

Anne-Mare bezoekt deze meneer nu een half jaar. ,,Het is een verrassende verdieping van mijn leven geworden. De meneer die ik bezoek is gelovig en vrij streng. Doordat ik nu zijn verhaal ken, krijg ik daar meer respect voor. Onbekend maakt onbemind, maar als je iemand met een andere visie ontmoet verrijkt dat je wereld.”

Inmiddels kijkt Anne-Mare uit naar de maandagavond. ,,Ik hecht me snel aan mensen, het is een vaste prikkel. In het begin dacht ik dat het voor mezelf ook een reden was om buiten te zijn, ik zou namelijk met hem gaan wandelen. Maar in de winter kan dat dus niet altijd. Ook al blijven we nu binnen, toch kijk ik nog steeds naar die avond uit. Ik woon ook alleen, het is ook gezelligheid voor mij. Het moet echt twee kanten opgaan, er moet balans zijn tussen wat je geeft en krijgt. Je moet vrijwilligerswerk kiezen wat je leuk vindt en bij je past. Er is zoveel te doen.”

Anne-Mare denkt dat iedere Nederlander vrijwilligerswerk zou moeten doen. Ook al is dat maar een uurtje per week. ,,Iedereen kan wel iets vinden dat bij hem of haar past. Vrijwilligerswerk heeft een soort bijklank, daar begin je pas mee als je gepensioneerd bent. Maar zo groot moet je het niet maken. Iedereen kan het, je moet het gewoon doen. Ook als je een fulltime baan en een sociaal leven hebt dan kan het. Je verbindt je tot iets en het kan tot verrassende ontmoetingen leiden.”

Ze adviseert dan ook iedereen om eens op de Vacaturebank van de Vrijwilligerscentrale Zeist te kijken. ,,Doen,” zegt ze. ,,Het heeft mijn leven veranderd.”

bron: De Nieuwsbode - Tijd maken als vrijwilliger